ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' รุ้ง ๑ '

    รุ้ง ๑  หมายถึง น. แสงที่ปรากฏบนท้องฟ้าเป็นแถบโค้งสีต่าง ๆ ๗ สี คือ ม่วง ครามนํ้าเงิน เขียว เหลือง ส้ม แดง, สีเช่นนั้นที่ปรากฏในเพชร. ว. กว้างโค้ง,โค้ง เช่น ขุดรุ้งรางเข้าไป.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • รุ้งพราย

    น. สีรุ้งที่กลอกอยู่พราวพรายในเพชรหรือเปลือกหอยบางชนิดเช่นหอยมุก.

  • รุ้งร่วง

    น. นํ้าเพชรที่ส่งแววออกเมื่อกระทบแสงสว่าง.

  • รุ้ง ๒

    น. ชื่อเหยี่ยวขนาดใหญ่ชนิด Spilornis cheela ในวงศ์ Accipitridae ตัวสีนํ้าตาลเข้ม มีลายจุดขาวที่หัว ปีก และท้อง หางสีนํ้าตาลพาดขาว มีพู่ขนตรงต้นคอซึ่งจะแผ่ออกเห็นได้ชัดเวลาโกรธหรือต่อสู้กัน, อีรุ้ง ก็เรียก.

  • รุงรัง

    ว. อาการที่สิ่งเป็นเส้นยาว ๆ พัวพันกันยุ่งยุ่มย่าม เช่น ขนยาวรุงรัง ผมเผ้ารุงรัง หนวดเครารุงรัง, อาการที่สิ่งต่าง ๆ รวมกันอยู่อย่างระเกะระกะหรือแยกกระจัดกระจายกันอยู่ยุ่งเหยิง เช่น ห้องรกรุงรัง ห้อยผ้าไว้รุงรัง;พะรุงพะรัง เช่น หอบของมารุงรัง, นุงนัง เช่น หนี้สินรุงรัง.

  • รุ่งริ่ง

    ว. ขาดออกเป็นริ้ว ๆ, ขาดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย, เช่น เสื้อขาดรุ่งริ่ง,กะรุ่งกะริ่ง ก็ว่า.

  • รุจ, รุจา

    ว. รุ่งเรือง, สว่าง. (ป., ส. รุจ).

  • รุจ, รุจา

    ว. รุ่งเรือง, สว่าง. (ป., ส. รุจ).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒